Achtergrond
Ik ben geboren en getogen in gemeente Zijpe, vlakbij de Noordzee. Hier woonde ik met mijn ouders en broer op 1,5 km afstand van het strand. Mijn ouders zijn altijd ondernemers geweest en hebben zowel een campingwinkel als een groepsaccommodatie gehad, waar ik ook af en toe in mee werkte (in de zomer een bijbaan op de camping). Daarnaast was mijn vader tegelzetter en ben ik ook wel eens met hem mee geweest naar een grote klus. Mijn ouders hebben mij altijd geleerd om hard te werken en te kijken hoe je andere mensen kunt helpen. Mensen kwamen altijd graag bij ons thuis.
Na het afronden van mijn VWO ben ik naar de HEAO in Alkmaar gegaan, waar ik de opleiding International Business en Languages (HBO) heb afgerond. In mijn 2e jaar heb ik ruim 5 maanden in Los Angeles stage gelopen, een hele leuke en leerzame ervaring. Tijdens mijn studie heb ik altijd gewerkt in verschillende baantjes, horeca, toerisme en de agrarische sector.
Na mijn afstuderen ben ik direct in loondienst gegaan. De 1e jaren heb ik 40 uur per week gewerkt en in 2008 ben ik 32 uur per week gaan werken. Inmiddels had ik ook mijn man ontmoet en ben ik in 2005 verhuisd naar Enkhuizen, waar ik nog steeds woon met man en kinderen.
In de afgelopen jaren heb ik mij verder ontwikkeld door het volgen van opleidingen en cursussen/trainingen gericht op (loopbaan)coaching en stress en burn-out counseling. In juli 2022 heb ik mijn opleiding tot Ikigai coach afgerond.
Mensen kennen mij als een opgewekte, energieke en sportieve vrouw. Ik luister graag naar anderen, help ook om de verdiepende vragen te stellen en ben betrokken. Daarnaast vind ik het heerlijk om actief bezig te zijn. Ik houd van hardlopen, tennissen en wandelen in de natuur. Oostenrijk, bergen en bos zijn voor mij echt plekken waar ik van kan genieten. Aan de andere kant kom ik graag tot rust door lekker te relaxen, te lezen en naar buiten te gaan. Ik houd beide kanten graag in balans.
Mijn ervaring met stress en veerkracht
Tijdens mijn loopbaan heb ik diverse keren te maken gehad met re-organisaties en hoge werkdruk. Omdat ik met veel plezier mijn werk deed, kostte dit niet veel moeite. En ook naast mijn werk liep alles lekker door. Ik had een goed sociaal leven, was gezond en deed leuke dingen. Tijdens mijn 2e baan als intercedent werkte ik hard en dit werd beloond door promoties en vervolgens een aansturende functie. Helaas paste deze coördinerende rol niet goed bij wie ik was, ik merkte ik dat ik vaak hoofdpijn had, een gehaast gevoel had, langer doorwerkte en onder andere constant bezig was met het maken van lijstjes (hierdoor ervaarde ik een gevoel van controle). Bovendien merkte ik dat ik niet meer blij naar mijn werk ging en dit had ook zijn uitwerking op de andere aspecten van mijn leven. Minder energie, sneller geïrriteerd en minder contact met vrienden. Toen via via een andere aanbieding voor een baan op mijn pad kwam, heb ik dit geaccepteerd. Ik heb toen ook de keuze gemaakt om 4 dagen te gaan werken.
Na ongeveer 8 maanden bleek dat deze functie het helaas niet was voor mij. Wederom ging ik met buikpijn naar mijn werk en ondanks dat de collega’s en het bedrijf erg fijn waren, had ik toch het gevoel dat ik niet op mijn plek zat. Ik miste het contact met de uitzendkrachten, de klanten en het vinden van de juiste werkplek en heb dit toen ook besproken met mijn toenmalige werkgever. Zij gaven mij de ruimte om ander werk te vinden en dit heb ik uiteindelijk ook snel gevonden bij een werkgever, waar ik vervolgens bijna 7 jaar heb gewerkt, met veel plezier. Door wederom een re-organisatie heb ik vervolgens ook bij een aantal andere werkgevers gewerkt, tot het moment waarop ik in 2019 als zelfstandige ben gestart.
In 2010 ben ik moeder geworden van een prachtige dochter en in 2012 werd ons gezin compleet door de geboorte van onze lieve zoon.
In 2016 overleed mijn vader, dit had een behoorlijke impact op mij, hij was voor mij een belangrijke steun. Ook liep het op mijn werk niet helemaal lekker, waren onze kinderen nog erg jong (3 en 5) en waren er wat gezondheidsperikelen na de 2e bevalling. Kortom, een hectische periode, waarin ik, als ik er aan terugdenk, behoorlijk veel heb gevraagd van mijn mentale veerkracht. Ik had vaak hoofdpijn, een opgejaagd gevoel, was snel emotioneel, vermoeid, had het gevoel dat alles wegglipte en er leek iedere keer wel weer wat te gebeuren. Ik kwam niet meer tot rust. Ik functioneerde nog steeds goed, hield alle ballen nog wel in de lucht, behalve mijn eigen optimisme en blijheid. Tot het moment waarop ik dacht dat ik op de rand van een ravijn aan het balanceren was en dat als ik zou vallen, niet meer zou stoppen met vallen. Ik kan je vertellen dat dat geen leuke gedachte is, misschien herken je het wel. Ik had het gevoel helemaal niet meer bij mezelf te zijn. Achteraf denk ik dat ik op het puntje stond van een emotionele burn-out.
Ik voelde aan dat ik dit niet alleen zou redden en hulp nodig had om weer bij mijzelf te komen. Per toeval (al denk ik zelf dat toeval niet bestaat) kwam ik in gesprek met iemand die mijn verhaal / gevoel herkende en die mij wat adviezen gaf en uiteindelijk heb ik ook hulp gezocht en gekregen. Ik ben in contact gekomen met een fantastische coach en counselor en ben weer tot mijzelf gekomen.
Door deze hulp ben ik gaan inzien, wat voor mijzelf belangrijk is, welke waarden ik heb en welke kracht ik in mijzelf kan aanboren om tot mijn kern te komen. Ik heb ingezien dat ik werd gedreven voor verwachtingen van anderen (die niet eens van anderen waren, maar die ik zelf ‘bedacht’), belemmerende overtuigingen en patronen. Ik ben nog altijd dankbaar voor deze stap, omdat dit mij gemaakt heeft tot wie ik nu ben. Alles wat ik doe, ook voor anderen, doe ik nu vanuit mijn eigen kracht en omdat ik zelf besluit om dat te doen. Ik leef nu lichter.
Ik ben nog steeds de positieve, behulpzame en energieke vrouw, maar nu let ik ook wat meer op wat ik zelf nodig heb. Dit heeft tot gevolg dat ik keuzes heb gemaakt in wat ik wel of niet doe en probeer mijn energiegevers en energievreters in balans te houden. Dit lukt uiteraard niet altijd, maar ik herken nu sneller de signalen als ik over mijn grenzen heen ga.
Tijdens mijn opleiding tot Ikigai coach heb ik ook mijn eigen Ikigai ontdekt. Dit is het creëren van geluksmomenten en het helpen van anderen om ook hun geluksmomenten te creëren. Dit kan iets kleins zijn, zoals een vogeltje dat fluit, het licht van zonnestralen door de bomen of het genieten van 5 minuten rust en een kopje thee. Ik ga graag met je op zoek naar wat voor jou geluksmomenten zijn, zowel in je werk als privé.
Mijn ervaringen deel ik graag met anderen en ik kijk er naar uit om ook jou te helpen met jouw mentale veerkracht.
